Adilcevaz’dan meşhur mucidimiz merhum Molla Mehmet’in (Adilcevazlıların tabiriyle Mala Buro) oğlu ünü ülke sınırlarını aşan Cumali Usta’yı daha ileri zamanlarda kaleme almak istiyordum. Ancak dayanamadım. Gerçi Cumali Ustanın yazılmaya ihtiyacı yok. Maâşallah "Ayinesi iştir kişinin, lafa bakılmaz." Misali işleriyle, sanatıyla Cumali Usta artık bir markadır.

Cumali Birol, mahir sanatkârdır, işinin ehli gerçek bir ustadır. On parmağında on marifet vardır. "Her cemal ve kemal sahibi, kedi cemal ve kemalini görmek ve göstermek istemesi" sırrınca sanatını en iyi şekilde teşhir eden ve bunda da oldukça başarılı bir hemşehrimizdir. Bugün bir yarışma programında "baston" denince "Adilcevaz" dedirten Cumali Ustadır. Almanya Hollanda gibi ülkelerde fuarda "el sanatında Türkiye olan" Türkiye kadar temsil gücünü kendinde barındırandır. Cumali Usta, Milyonlarca parayla yapamayacağımız ADİLCEVAZ’ın reklamını mütevazı yüreğiyle yapandır. Mübarek öyle çok yönlü ki Adilcevaz’la ilgili her hayırlı taşın altından çıkandır. Allah kendisine hayırlı uzun ömürler versin. Kazadan, beladan korusun inşaâllah!

Ben komşum olan Cumali Ustanın insanlığına da hayranım. Cumali Usta bende özel bir yeri olan mümtaz şahsiyettir. Bende kendisini özel yapan kendisinde şahit olduğum güzel yaşanmışlıklardır. Cumali Usta, evvela hoş sohbettir, samimidir, içtendir, sohbetine doyum olmaz. Zor zamanların kara gün dostudur, yüreğiyle bedeniyle destek olmasını bilir.  Mahalleden biri vefat etti mi koşar yetişir Cumali Usta. Cenaze sahibinin eli ayağı olur. Acısını teskin eder, yükünü taşır. Ölüsüne bile Allah için çok vefalıdır.

Bir ara mahallemdeki okulda çalışırken okul yararına kermes yapma kararı almıştık. Malum kermesler, veli desteği ile olur. Cumali Usta da velimiz tabi. Annesi Filiz Abla hazırladığı yiyeceklerle, eşi kermes alanındaki gayretiyle hemen destek oldular. Baktım ki Cumali Usta, el emeği göz nuru yaptığı bastonu güzel bir kılıfa koymuş getirmiş. Elinin sanatı, gözünün nuru olan bastonu satılsın da daha çok okula katkı olsun. Ben öyle gururlandım ki, öyle mutlu oldum ki anlatamam. Ben bu fedakârlığı karşısında verilebilecek en iyi fiyatla bastonu kendim aldım ve o günün hatırası olarak hâlâ saklıyorum. Ayrıca onun yaptığı bastonlar çok sevdiğim Yurdakul Amcama hep üçüncü ayak olmuştur.

2005 senesinde yine beni çok etkileyen bir hatırayı daha paylaşmak istiyorum. 2005 yılında Hac dönüşünde Adilcevazlıları taşıyan uçak hava muhalefeti nedeniyle Van’a inememiş, Diyarbakır’a inmek zorunda kalmıştı. Cumali Usta da bir vesile ile Diyarbakır’da iken bu olay denk gelmiş. Olur ki "Adilcevazlı Hacıların bana ihtiyacı olur." Diyerek soluğu hava alanında alır. Hacıları karşılar, eşyalarını arabalara yerleştirir. Bir kardeş, bir oğul bir yoldaş gibi sahip çıkar ve onlarla birlikte Adilcevaz’a döner.

Geçtiğimiz hafta yukarıda belirttiğim gibi Avrupa’ da fuarda yerini almıştı. Sosyal medyadan hep takip ettim. Ozanımız Ahmet Baydaroğlu’nun ziyareti, Ahmet Eken Hocamızın nezareti çok hoşuma gitti. Güzel insanların birbirine vefası kadar hoş bir şey var mı?

Cumali Usta değerli yüreğini, eşsiz sanatı ile buluşturmuştur. Tüm ilçe, il ve bölgemiz için kendisini altın harflerle yazdırmıştır. O zaten kendisini en iyi şekilde anlatıyor. Güzel ilçemiz için altın bir fırsattır.

Evet onun yapacak daha çok işi var. Biz kendisine çok güveniyoruz. Yolu ve bahtı hep açık olsun. Allah onun gibilerinin sayısını artırsın.

Selam ve hürmet ile…