1. HABERLER

  2. KAYBOLAN MESLEKLER

Taş Yontucuları – Taş UstalarıTaş Yontucuları – Taş UstalarıTaş Taş ocaklarından kaba olarak çıkarılan taşı çeşitli amaçlar için kullanılmak üzere işleyen, yontan, şekil veren, süsleyen ve gerektiğinde üzerlerine çeşitli yazılar yazan ustalara taş yontucuları veya taş ustaları denmektedir.
Yorgancılık – HallaçlıkYorgancılık – Hallaçlık
KeçecilikKeçecilikKeçe, yün, kil ya da pamuğun ıslak ortamda çiğnenip dövülerek  liflerinin birbirine kaynaşmasıyla elde edilen ve örtü, yaygı, çadır,  giysi yapımında kullanılan kaba kumaştır.
KilimcilikKilimcilik
BakırcılıkBakırcılıkBakır, maden devriyle birlikte insanoğlunun hizmetine girdi. Bakırın doğada kolay bulunabilmesi kullanımını da yaygınlaştırmıştır.
TenekecilikTenekecilik
ÇömlekçilikÇömlekçilikTopraktan yapılmış her türlü kaba çömlek denir. Çömlek genellikle çarkla yapılır. Bu el sanatı babadan oğla geçerek günümüze kadar gelmiştir.
KalaycılıkKalaycılıkKalay, gelişimini bakır kaplara borçludur ya da tam tersi, bakır kaplar gelişimini kalaya borçludur.
Hancılık ve NalbantlıkHancılık ve NalbantlıkEskiden otel ve motorlu taşıt yoktu. Başka il ve ilçelerden yük ve binek hayvanlarıyla gelenler veya köylerden hayvanlarıyla ürünlerini pazarda satmaya getiren köylüler, hem kendileri, hem de hayvanlarıyla birlikte kervansaraylarında veya hanlarda kalırla
ÇulculukÇulculukÇul yapanlara, çulcu veya semerci denir. Sırt hamallarının sırtlarında taşıdığı arkalığa da semer denir; bu iki semer birbirinden farklıdır, karıştırmamak lazım.
NalıncılıkNalıncılık
Sepetçilik – KüfecilikSepetçilik – KüfecilikSaz, kamış, buğday sapı gibi esnek dal veya liflerden yiyecek veya eşya taşımak için örülerek yapılan kulplu kaplara sepet, bunları yapanlara da sepetçi denir.
ÇerçilikÇerçilikİğneden ipliğe, aynadan cımbıza, boncuktan oyuncağa, astardan kumaşa her türlü nesneyi bir eşek, beygir veya at üzerinde veya arabalarında köy köy, mahalle mahalle gezip dolaşarak satan seyyar satıcılara çerçi denir.