Ziya Paşanın 

“Yıldız arayıp gökte nice turfa müneccim 

Gaflet ile görmez kuyuyu rehgüzerinde 

Onlar ki verir lâf ile dünyaya nizâmât 

Bin türlü teseyyüp bulunur hanelerinde 

Âyînesi işdir kişinin lâfa bakılmaz 

Şahsın görünür rütbe-i aklı eserinde” satır aralarından merhaba. 

Hiç aklımız almıyor değil mi? 

Kendini bu dünyanın ünlüsü zanneden, 

Eşi ile her halini içeren bir video yayınlamış. 

Bizim hanım ablalar da onu beğenmiş. 

Ne yorumlar, ne temenniler. 

A arkadaşım o beğendiğin video, 

Anasayfana,keşfetine düşünce 

Çoluğun çocuğun eşin görüyor. 

Mahremiyete gram saygı kalmadı tamam da, 

Ailenizle nasıl o ortak paydaya göz açacaksınız. 

Nasıl mideniz alıyor. 

Anladık senden,benden,bizden adam olmaz da. 

Koskoca bir nesil var. 

Yumuşacık oyun hamurlarına (taze nesile) 

Senin yemek yerken evde açmadığın kanallar değil. 

O beğendiğin paylaşımlar yön verecek. 

Onun ve arkadaşlarının önüne düşecek. 

Allah aşkına insanların hayal kırıklığına uğratma hızı 

Işık hızından beter bir hal almaya başladı. 

O ikili paylaşımlarda 

Beğendikleriniz hoşnutsuzluğumu arttırdı. 

Nicedir yol da görüp selam vermeyecek insanların sosyal medya güncemde olması da rahatsızlık verici. 

Ve engel listem gitgide artıyor. 

Gide gide bende tenhalığa dayanacağım. 

Kaliteli sızım iç sesimle ağlayarak 

Ey sebebi inkılabım, 

Bu fütursuz yankım,elbet birgün ses olacak. 

Vazife ise ancak bende böyle satırları aralarım. 

Yolda görüp halimizi sormayanlar 

Meraktan sosyal mecralarda atmaca kesiliyorlar. 

Başa gelen musibete 

Ah vah tüh değil 

Bir geçmiş olsun diyemeyenler, 

Hadsiz bir şekilde yoruma geliyorlar. 

Birde siyaset kuklaları var. 

Yolunu yol sanıp 

Kukla oluşlarını sahnelemeye başlamışlar ki; 

Vay halimize.. 

Gözümde büyüttüklerimi mercek altına aldım. 

Benim gözüm de vardı hep bir kaf dağım. 

Siyasette çöplük olmuş çöplük. 

Tabbiyki kimilerinin ışığı hiçlikte kaybolur, 

Yitip gider. 

Öyle sevdiğim gönül ortakları var ki, 

O bayağı insanlar kadar değer görmüyorlar. 

Dipnot: değer görmekten kastım takipçi sayısı değil belirtmeme gerek yoktur umarım. 

Hakikaten akıl sağlığı diliyorum. 

İşin dahada kötüsü 

İnsanlar yaptıkları paylaşımlarla, 

Zeka yaşlarını ele veriyorlar. 

Ah bu sistemin oyunu! 

Kopyala yapıştır 

Güncel hayatın akışını yaşayıp durdukça, 

Daha neleri ele vereceğiz kim bilir. 

Öz’ümüzden katkı sağlayacağımız gram birşey kalmaması üzücü. 

Çaresizlikten 

Sesi çıkmayan can’ların yanında 

Dengeli olun, Ses,siz olun!!! 

Ben tek başıma bu başarıyı elde edemesem dahi, 

Ses,siz oluverirseniz belki birlikte göğüsleriz geleceğimizin aydınlığını. 

Yoksa bu karanlıkta ben kulaç atamıyorum ki. 

Yeni yetecekler, nasıl bu girdabın 

Suyunda boğulmasınlar. 

Bu hal ; 

BİRAZ FIKRA 

ESPRİSİNE MASAL 

ÇOKÇA KABUS olur ben söyleyeyim. 

Ki oldu da... 

Sosyal medyayı kullanmayı 

Beceremediğimiz günleri kucaklıyoruz. 

Nicedir birçok konuda 

İnsanlıktan bahsede bahsede 

İyice ceset pazarına döndü düşünceleriniz... 

Belli ki biz gene bu çaresizlikle 

Ekranlara kilitlenip ölüp ölüp dirileceğiz. 

Daha unutamayacağımız kadar yakın bir zamanda 

Gazze de o kadar gül yüzlü yavru, 

Hastahanenin arka bahçesinde 

Tebessümlerle oynarken ölüm onlara kucak açtı ise, 

Hiç kimse kusura bakmasın nasipsiz bir milletiz !!! 

O güzel günlerimizi paylasabildigimiz kadar yankı uyandıramadık Dünyada. 

Haydi gülüp oynamaya, 

Özelimizi, reklam uğruna hayatlarımızı deşifre etmeye, 

Linkleri yukarı kaydırmaya 

Güncel hayata devam. 

Sosyal medyamızın gücü bir onlara yeter zaten. 

Bazılarımız ateşe elini uzatmaz. 

Bilirsiniz maşa kullanırlar... 

Küçük yok sayışlar böyle böyle büyük hayatları yok etti. 

Reklam uğruna İsrail ürünlerini tanıtan belli bir kesimin oluşturduğu hezeyanın altında eziliyor 

Hastahanenin arka bahçesinde ki çocuklar. 

O küçücük sandığınız görseller de 

Böyle böyle herseyi sıradanlaştırıyor. 

Yukarıdaki örneklerle böylesi 

Empati kurdurmak istemezdim ama, 

Reklam uğruna çektiğiniz 

O videolarda ki gibi eşinizle görünmek ister miydiniz? 

Veyahut eşinizin o videoları görmesini ister miydiniz? 

Beynimizin iki lobundan sıyrılıp sızıntı yapacak düşüncelerden hangisi daha büyük tepki verdirirdi 

acaba !!! 

Korkunç olan,artık sanırım HİÇBİRİ. 

Kardeşiniz olarak bende hatırlatayım bir kez daha: 

Çağ yangınından korumak lazım neslimizi. 

Ürün tanıtırcasına edepten yoksun aile videolarının fırınlanmasına mi yanarsınız. 

O videoların briket briket inşa edilip 

İçerden ve dışarıdan savaş sebebi olmasına mı! 

Öyle bir duygu karmaşası ki,sek. 

Birgün bizde buralara veda edecek gibiysek 

Şu her şeyi toz pembe gören 

At gözlüklerinizi bir atıverin. 

Ses,siz oluverin. 

İster Gazze de ki çocuk olsun. 

İster Afrika da ki çocuk olsun. 

İster Kudüs de ki 

İster Suriye de ki. 

Veyahut bozkırın göbeğin de ki. 

Hiç fark etmiyormuş aslında. 

Şartlar ne olursa olsun. 

Varlıkta da yoklukta da,insanoğlu çaresizlik karşısında hep yoksun. 

Eli kolu bağlayan, 

Duaları dar ağacına asan. 

Hepsi imtihan. 

Derin imtihanların içindeyken, 

bazen hepsi ateşten gömlek. 

Ben gömleğimi giydim, kelam işçisi olarak buradayım. 

Ey uzaktan seyreden, sen öyle dur : 

Bana dokunmayan yılan bin yaşasın diye ezeli nutuk at. 

Çok zordur erketede hayatlar. 

Eğer çevrenizde bildiğiniz zor hayatlar var ise, kaçmayın. 

Küçücük bir tebessümle de olsa ben buradayım diyerek, 

Onlara varlığınızla selam edin. 

Onlar o kadarına bile muhtaçtır, inanın. 

İzleri geçmeyecek, 

Lakin hayattan vazgeçmemeleri için ansızın umudu bahşedeceksiniz. 

“RİSKLERİ GÖZE ALMAK” diye bir öykü varya sizlerle paylaşmak isterim. 

Bahar aylarının verimli topraklarının içindeki tohum yan yana yatıyorlarmış. 

Tohumlardan biri diğerine: 

“Ben büyümek istiyorum. 

Köklerimi altımdaki toprağın derinliklerine ve filizimi yeryüzüne göndermek istiyorum ; baharın 

müjdecisi tomurcuklarıma açılsın istiyorum. Güneşin sıcağını yüzümde, sabahın tatlı dokunuşunu 

yapraklarım da hissetmek istiyorum” demiş ve büyümeye başlamış. 

İkinci tohum ise : “Ben korkuyorum! Köklerimi altımdaki yatan toprağın derinliklerine karanlıklarda 

beni neyin beklediğini bilemem. Üstümdeki toprağı zorlayıp yeryüzüne çıkmaya çalışırsam filizleri 

zarar görebilir. 

Ya tomurcuklarım açmaya başladığın da üzerinde salyangozlar gezip, onları yemeye kalkarsa? Ya 

tomurcuklarım açılıp çiçeğe dönüştüğünde küçük bir çocuk beni koparıverirse? Yoo ! Hayır, en iyisi 

burada kalıp beklemek. Büyümek için belki daha güvenli bir zaman bulabilirim” demiş. 

O sırada yumuşamış olan bahar toprağını eşeleyen bir tavuk buldu tohumu ve bir lokmada yutuverdi. 

O tavuğu bahçeden kovalayamadığımız için 

HAM siyasetin meyvesini kurutup AS. 

Böyle geç seyrine bak. 

Azizem erketede hayatlara sahip çıkmazsak, 

Hepimiz sonuçları böyle izleyerek göçüp gideceğiz. 

Sosyal medya deyip geçme, 

Allah muhafaza 

Paylaştığın videolara kadar 

Savaşın hangi cephesinde yer aldığın ele veriyor . 

Kimsenin acısına hüznüne ses olmayı bırak, 

Saygı bile duyamıyoruz ama 

Şu sosyal medya hapishanesinde 

Onlar için SES,SİZ OLUN,  OLUVERİN..