Düşmek yollara
Yollar da yoruldu düşmekten
Kırıldı insan
Kırıldı kalpler
Gözlerine düş değmez oldu
Öldü insan
Öldü düşler
Rozetliydiler her biri oysa
Takım elbiseleri
Yalandan gülümsemeleri
Kalleştiler ve aslında kardeş

Kırıldı insan
Sessizliğe gömüldü sabır
Özgürlük artık altına tapıyor
Ve ihanet, dolar satın alıyor
Deniz mavisi gözlerine uykular haram oldu
Düş kırıldı, yerle buz oldu gönül
Bir diploma, iki bayat espri
Ve kalın enseli
Fahişelerin ve pezevenklerin kenti
Düşüyor insan böyle nankör uçurumlardan
Bulutlar küstü
Fırtına koparacak hiçbir yürek yok artık
Yiğit öldü
Zafer hala seferde
Dönecek mi bilinmez
Ama sefalet kol geziyor
Yırtık bir ayakkabı
Yırtık bir gönül
Ne gazeteler yazıyor
Ne şair haykırıyor
Oysa düşler öldü
Düşmek mecburi
Görürsün, görürsün düşenleri
Hep de düşerler gözlerden
Yalanlarıyla
Sahtekârlıkları
Oyunbozanlıklarıyla
Doymak nedir bilmeyen gözleriyle
Müslümanım deyip Hıristiyan gibi yaşayışlarıyla
Kem gözleriyle
Yüzüne gülüp arkandan kuyu kazmalarıyla
Ceplerindeki paralarıyla
Akrep ile yelkovanın arasına girecek sözleriyle
Şeytanı geride bırakmalarıyla
Düşerler, görürsün

Acınacak yüzler görürsün Bakmaya kıyamadığın gözler
Bir başka gökyüzüne açılır
Perdeler kapanır
Sahneler değişir
Roller çalınır
Nankör insan uzay boşluğunda kıvranıp durur
Görürsün sokaklar ayyaş köpeklerle dolar
Kediler beslenir
Köpekler yıkanır
Ama firarda aç insan ölür, görürsün
Buralar bildiğin gibi değil artık
Öldü insan
İflas etti gönül
Kırıldı insan