Askerlikle başlayan hazin bir gurbet hikâyesi vardı. Askerliğini Denizli’de yapmıştı. Askerde iken gönlünü oradan bir kıza kaptırmış ve ateş bacayı sarınca terhisle birlikte yuva kurmak istemişti. Ancak sevdiği kızı istetti vermediler. Bilmedikleri diyarın, şarkın insanı idi. Çekindiler, yok dediler. Tanımıyorlardı, huyunu suyunu bilmedikleri bir insandı sonuçta. Yılmadı hemşerimiz vazgeçemedi vazgeçemezdi.  Kaçırmaya karar verdi ve kaçırdı. Sonra işi tatlıya bağlayarak sevdiğinin memleketinde gurbet elde bir yuva sahibi oldu. Dönmedi buralara dönemedi.  Kalabalık bir aileye mensuptu. Annesini önceden kaybetmiş babası da ikinci evlilik yapmıştı. Üvey kardeşleri vardı. Sevdiğinin yanında gurbet ona daha hoş geliyordu. Yuvasının sıcaklığı memleketine olan hasretini bastırıyordu.

Hemşerimiz, sıcak yuvasını bir sağlam çatı altında idame ettirmek için kıt kanaat geçimine rağmen bir ev yaptı kendine. Mütevazı ama emeğinin ve çilesinin eseri güzel bir evdi. Çocukları vardı, umudu ve tesellisi olan çocukları. Her baba gibi, çocuklarının etrafında pervane gibi dönüyordu. Kendisi yoktu, ailesi ve çocukları vardı. Hep onlar için yaşardı. Bir fabrikada işçi olan hemşerimiz, çocuklarının ihtiyacını karşılamak için çok çaba sarf ederdi. Boş zamanlarında ne iş bulursa çalışırdı. Hamallık eder, boya yapardı.

Gururlu bir insandı. Minnet altına girmez, namert elinden Allah’a sığınırdı. Aslında çok sakin bir insandı. Kimsenin etlisine sütlüsüne karışmaz, kahve köşelerinde bir başkasını arkasından çekiştirenlere takılmazdı. Gurbet elde hemşerimiz biraz da yalnızdı.

Memleketinden biri ile karşılaştı mı çok mutlu olurdu. Misafirperverliğini gösterir, hemşerisinin vesilesi ile sıla hasretini giderirdi. Temiz kalpli idi ve her hali bunu belli ettirirdi. Sahip çıkardı hemşerisine. Her şeye rağmen bu vefasını göstermekten geri durmazdı.

İnsan, hayat bu ya bazen darboğaza girer, sıkıntı çeker feleğin çemberinde ateşte pişer ya hemşerimizde böyle bir ateşe düşmüştü. Maddi sıkıntı, ekonomik yetersizlikler ve artan ihtiyaçlar kendisini çok zor duruma düşürmüştü. Bununla birlikte gurbet elde hısımlarına kefil olmanın neticesinde maaşının kesintiye uğraması büsbütün naçar bırakmıştı kendisini. Borçlandı sağa sola, gururunun örsünde dövüle dövüle. Açılamamıştı kimseye. Destek bulamamıştı sıladan. Yüzsuyunu dökmemişti kimseye. Böyle bir sıkıntıya düşmemişti hiç.

Dağlara vurdu kendini hemşerimiz, gurbet elde sıkıntının ağırlığı böğrüne saplanan bıçak gibi olunca duygularına istikamet veremedi. Ve geçenlerde dünya ayağından, sıla gözünden ve hasret sinesinden kayınca kendisini bir ağacın dalında ipin ucunda hayatının baharı denecek yaşta sallandırdı. Yalnız gelmişti ve yalnız gitti bu dünyadan.

Kendisini geçen sene tanımıştım. Gurbet elde kardeşimi ziyarete gittiğimde hemşerimizle camide karşılaşmıştık. Ercişli olduğumu duyunca sevinerek yanıma gelmişti. Halim selim bir fıtratı, yumuşak bir hali vardı. Yüreğinde sevgisi olan değerli bir insandı.

Telefonda eniştemden, kendisini astığını öğrendiğimde şok oldum. Acısını derinden hissetim. Allah taksiratını affetsin, yardım etsin.

Gurbette olan hemşerilerimize sahip çıkmanın ve gurbette olanların birbirine destek vermesinin lüzumuna şimdi daha fazla inandım. Hemşerilerimizce kurulan derneklerin bunun gibi birçok sosyal yaraya derman olabileceğine kanaat getirdim.

Düştüğü girdaba bir menfez olacak, ruhi darlıktan genişliğe çıkaracak sabır ve telkini verecek maneviyattır. Bu maneviyatı ve desteği sağlamada hemşerilerimiz el ele vererek birbirilerine aşılasalar insani ve vicdani sorumluluğu da yerine getirmiş olurlar.

Dünyanın ve yurdun her köşesinde bir vesile ile bulunanlara hemşerilerimizin gönül birlikteliği içinde olması temennisi ile…