Her şey karmakarışık
Düzen, sistem, siyaset hep yılışık
Nazar boncuğu alacağım bu köhne hayata
Hurafelere baş kaldıracağım
Terk edeceğim hayatı, döneceğim mayata

Varsın hiçbir ideoloji beni kabul etmesin
Varsın hiçbir paradoks beni çözmesin
Çıksın memleketin el-it-leri, entelektüelleri benim man-da-liteme sığmıyor desin
Anlayışlarım, anlayışsız yurtsuz kalsın

Jakobenler, militaristler benle bakışsın
Marjinal yapılar, düzensiz ve radikal yapımın estetiğinden konuşsun
Etik, atik, skolâstik cüzamlı çocuklar,
Geçmeyen para misali yalan dolanla oluşturdukları tezin,
Antitezi ile uğraşsın
Sentez yapsın ve artık onların da miadı dolsun.
Yürüsün dağlar, taşlar
Yürüsün yollar, yıllar
Psikolojim bozuldu
Depresyondayım
Bu yüzden agresifim
Anlasın ve bana kızmasın çoluk çocuklar

Hiçbir argüman beni anlatmıyor
Saçmalıklarla dolu modern hayatımda,
Demagoji yaparak oluşturduğum hipotezlerin hiçbir hümanistlik tarafı yok
Bilimin aşkla olan izdivacından ateist, Marksist bilmem neist fareler doğurdu ülkem
Ve hala diş macunu markalarında beyazlayan dişlerim demode olmuş bir edayla takılıyor objektiflere

Şimdi monoteist anlayışımın, panteist tarafını kendi düalizmimle yaşıyorum
Teknolojinin öteki yüzüne antipati duyuyorum
Kendi sanatımı bir akrobasi çılgınlığıyla sanatsızca çiziyorum
Ve tüm realist anlayışlara inat
Saçmalıklara, romantizme gidiyorum

Bir gün gelecek bu illegal ömrümü pankartlara vuracağım.
İstediğim şarkıyı senfonilere takılmadan.
İstediğim dilde, istediğim şekilde,
Kendi öz yurdumda yurtsuzca okuyacağım
Belki delidir diyecekler ama olsun 
Ben kendi kendimi avutacağım