14 Şubat bir çok ülkede ve tabi bizde de kutlanan sevgililer günü diye adlandırılan lakin kökeninin Roma Katolik kilisesinin inanışına dayandığı Valentine günü veya bayramı olarak anılıyor. Hatta bazı ülkelerde St. Valentine Day denilmektedir. Demem o ki sevgililer gününün veya hediye alacak bir durumun olmadığını hatırlatırım.              

Yaklaşan günlerde toplumumuzun duygusallığının arttığını, sosyal medyadaki romantik paylaşımların tavan yaptığını görmekteyiz. Bugün bazı insanlar için rengarenk bi gün olmakla beraber bazı insanlar için ise buruk bi gün. Bu burukluğun sebebi günümüz dizi ve filmlerinin etkisindeki genç arkadaşlarımızın 14 Şubat algısı ve benim sevgilim yok diye anlamsız sitemleri.

"O beni çok seviyor, sen herkesten farklısın" vs… derken her yıl yeni bi sevgili, anladık Mecnunsun-da bu kaçıncı Leyla be kardeşim..!

Bu günün dalyan gibi delikanlılarının Romeo’ya çevrildiğine şahit olmuşsunuzdur. Gel gelelim ülkemizde kimliklerinin arkasında İslam ibaresi bulunan milyonlarca insan farkında olamadan bu Katolik geleneğini devam ettirmektedir. Yeri gelmişken şunu da belirteyim: Manita yapmanın meşru olduğunu gösteren hiçbir ayete veya hadise rastlamadım. Öyle ki Yüce Yaradan İsra suresi 32. Ayette ‘Zinaya yaklaşmayın’ buyuruyor, emrediyor. Burada dikkat etmemiz gereken nokta –zina yapmayın- denmiyor –zinaya yaklaşmayın-deniyor yani şeytanın önünü kesmiş oluyor. "Ama abi bizim ilişkimiz çok başka,namazlara davet ediyor beni, o tam aradığım kadın, o benim çekirdeksiz hurmam, biz zaten evlenicez demeleri ayrı bir parodi."

Evet kardeşim haram temeller üzere helal bina kurulamaz. Dikkat et! Bu günü herkesin kutlaması haramı helal yapmaz.

İşin temeline inersek önemli olan, birbirini tamamlayacak eş bulmaktan ziyade helalin olan eşi bulmaktır. Zira günümüz bir çokları, evliliklerini yalnız bu fani dünya üzerine düşünmekte. Fakat eşlerin yalnız bu dünyaya mahsus olmadığını idrak etmek ve Saadeti Dareyn’e sahip olmak mutlak gerçeğimiz olmalıdır. Yani o ebedi hayatta ona hayat arkadaşı olmalı.

Bu sıradan günde  en azından müslümanlar sevgilerini ve fedakarlıklarını göstermek için hediyeler almak için telaşlanıyorlar ve kendilerini buna zorunlu hissediyorlar. Hatta sevgililerini mutlu etmek için her yolun mubah ve meşru olduğunu savunuyorlar. Halbuki genç kardeşlerimiz farkında olmadan Allah’ın dediği umurumuzda değil gibi bir halete giriyorlar. Hiç şüphe yok gençlik gidecek ve yaz güze ve kışa yer vermesi gibi, gündüz akşama ve geceye yer vereceği gibi gençlik dahi ihtiyarlığa ve ölümle değişecektir. 30 yıl sonra aynadakinin değiştiğini gördüğümüz gibi. Eğer o altın yıllarını fani ve geçici  gençliğini iffetle hayrata Sıratel müstakime sarf etse onunla baki bir gençlik kazanacağını bütün semavi fermanlar müjdeliyor.

Haram sevmekte bir kıskançlık elemi, firak elemi ve mukabele görmeme elemi ve bir çok üzüntü ile o cüzi, küçücük lezzet zehirli bal hükmündedir.

İlle de aşk ateşi ile yanmak istiyorum dersen Medine’de ki sana yeter. Hem unutma Medine sıcak olur çünkü orada iki güneş var.

Vesselam.

Enes KARAKIŞ