Geldi yine sonbahar içimde acı sızı 
Tüm sıcaklığıyla geride bıraktık yazı 
Sararan yaprakların nasıl düşerse suya 
Yorulan bedenler öyle dalarlar uykuya 
Senki renk cümbüşüne bezenmiş mevsimisin 
Adını güze vermiş baharın sonu sensin. 
Yağan yağmurla birlikte hem hazan hem sevgi 
Esen rüzgardır ruhumu inleten o rengi 
İçimde soğuk havanın sanki vuslatı var 
Sararan yaprakları alıp götürsede rüzgar 
Göçmen kuşlar terk etsede o güzel diyarını 
Sanki mevsim hazırlıyor yağacak karını 
Bir başkadır sevdalar hüzünlü sonbaharda
Papatyalar saçılır üstüne yağan karda 
Fırtına koparır içinde sararmış yaprak 
Yağan yağmurla uykuya hazırlanıyor toprak
Eylüle başlar mevsiminin sararan ilk koru
Ceviz meyvesinin ilk yağmurla çatlar boru 
Toplanır dalında ayva güzün son meyvesi 
Kokusunda bulursun solan güzün hevesi 
Yapraklar dökülür usul usul sonbaharda 
Ağaçlar bükmesin boynunu şu yağan karda
Yine mevsim sonu ile ömür fani olur 
Tüm canlı mahlukat sanki tarumar olur 
Sonbahar ki o doyulmaz bir aşkın adıdır 
Sevda yüklü gönüllerde ki meşkin adıdır